هنگام ایجاد جراحت و زخم باید در نظر داشته باشید که روند درمان آن نیازمند صرف زمان و مراقبت‌های خاص خود می‌باشد. نکته‌ی مهمی که وجود دارد این است که گذر زمان همیشه اثربخش نیست و در برخی موارد با گذشت دو الی سه هفته ممکن در فردی زخم بهبود نیابد.
اگر شما نیز به دنبال پاسخ این سکال هستید که چرا برخی از زخم‌ها درمان نمی‌شود؟ و برای مقابله با آن چه روندی را باید در پیش گرفت؟ ما را تا انتهای مطالب همراهی کنید تا اطلاعات کافی در این باره را کسب کنید.
منظور از زخم مزمن یا غیرقابل درمان چیست؟
زخم‌هایی که پس از گذشت زمانی در حدود چهار هفته بهبود نیابند و حتی پس از هشت هفته به طور قطعی و کامل درمان نشوند جزو دسته‌ی زخم‌های مزمن یا غیرقابل درمان قرار می‌گیرند.
علت بهبود نیافتن برخی از زخم‌ها
برخی از این زخم‌ها را در زیر معرفی می‌کنیم:
- زخم‌های مزمن ناشی از جراحی
- زخم‌هایی که به طور مکرر ایجاد می‌شوند.
- زخم‌های دیابتی
- زخم بستر
- زخم‌های ناشی از بیماری‌های متابولیکی
- زخم‌های وریدی
عوامل تاثیرگذار در درمان نشدن زخم‌ها
نداشتن تغذیه‌ی مناسب
بیمار باید یک رژیم غذایی مناسب را در نظر داشته باشد که شامل میوه‌ها و سبزیجات است و اندازه‌ی استانداردی از ویتامین‌ها به ویژه A و C می‌باشد. مواد غذایی نظیر اسفناج، سیب زمینی شیرین، پرتقال بسیار مناسب است. همچنین خوب است بدانید که بیمار در طول فرایند درمان زخم باید پروتئین بدون چربی برای بهبود زخم دریافت کند.
بروز عفونت
همانطور که می‌دانید اولین خط دفاعی بدن در برابر باکتری و میکروب پوست بدن افراد است. غیرقابل انکار است در شرایطی که پوست آسیب می‌بیند در معرض ورود میکروب و باکتری‌هایی می‌شود که می‌تواند عوارض جبران ناپذیری را به همراه داشته باشد. اگر زخم دچار تورم، قرمزی، درد و خروج یک مایع با رنگ و بوی غیرعادی شود باید بگوییم که زخم عفونی شده است.
ایجاد دیابت
زمانی که پانکراس در بدن به اندازه‌ی کافی هورمون انسولین ترشح نمی‌کند و یا بر اساس دلایل مختلف بدن قادر به استفاده‌ی از آن نباشد میزان قندخون افزایش پیدا می‌کند. با افزایش قندخون سیستم ایمنی و گردش خون فرد تحت تاثیر قرار خواهد گرفت. بیماری دیابت می‌تواند موجب آسیب و تخریب عصب درد شود و در این حالت فردی که مبتلا به دیابت است هیچ احساس دردی نسبت به آسیب ندارد و طی این اتفاق خطرناک میزان زخم‌های فرد بیشتر می‌شود. باید توجه داشته باشید که در صورت مشاهده کردن روند کند در درمان و بهبود زخم، آسیب‌های عصب درد را نتیجه‌گیری کنید.
دارو
داروهایی مانند پرتودرمانی و شیمی درمانی میزان زیادی ترکیبات شیمیایی قدرتمند دارند که سیستم ایمنی فرد به طور جدی تحت تاثیر قرار می‌دهد و این روند سبب می‌شود که زخم‌های ایجاد شده در بدن فرد با کندی درمان شود.
مصرف بیش از اندازه‌ی آنتی بیوتیک‌ها نیز سبب می‌شود که باکتری‌های خوب هم نابود شوند و در نتیجه احتمال ایجاد عفونت در زخم افزایش می‌یابد.
با وجود موارد بالا شما برای استفاده از دارو باید به طور حتم از یک پزشک کمک بگیرید تا از بروز عوارض خطرناک پس از آن در امان بمانید.
زخم پای وریدی
زمانی که روند درمان زخم پا به آرامی و کندی پیش برود، به اصطلاح می‌گوییم زخم پای وریدی اتفاق افتاده است. اکثر زخم‌های پا همچنین طی گردش خون ضعیف در پا ایجاد می‌شود.
علت بهبود نیافتن برخی از زخم‌ها
گردش خون ضعیف
گردش خون ضعیف در روند زمانی درمان زخم بسیار تاثیر گذار می‌باشد. زمانی که فرد در دوره‌ی درمان زخم قرار می‌گیرد این گلبول‌های قرمز هستند که سلول‌های جدید را به محل زخم ارسال می‌کنند. گلبول‌های قرمز در کنار کلاژن به تشکیل پایه‌ی جدید برای ایجاد پوست جایگزین کمک می‌کنند.
طبق تعریف‌های بالا کاهش گردش خون سبب می‌شود که خون با کندی به محل زخم برسد و روند درمان زخم به درازا بکشد.
از عوامل موثر در کاهش میزان گردش خون به تصلب شریان، دیابت، لخته شدن و چاقی می‌توان اشاره کرد.
مصرف الکل
مصرف الکل اثرات منفی زیادی دارد و زمانی می‌توانید عمق این عوارض را ببینید که اثرات پزشکی آن را در بدن در نظر بگیرید. بسیاری از محققان در سال 2014 به این نتیجه رسیدند که استفاده از الکل میزان عفونت بستری شدن را به شدت افزایش می‌دهد.
زخم بستر
زخم بستر زمانی ایجاد می‌شود که فرد برای یک مدت زمان طولانی به صورت بی حرکت در جای خود ثابت باشد، چرا که فرد بیمار به برخی از نقاطی که در معرض تماس با بستر است فشاری وارد می‌کند، فشار ایجاد شده امکان بروز زخم‌های مختلف را ایجاد می‌کند که در نهایت به زخم‌های بستر تبدیل می‌شوند.
برخی از زخم‌های ایجاد شده در سطح خفیف هستند که با استفاده از دارو و برداشتن فشار از نقطه‌ی در معرض زخم بهبود می‌یابند، اما دسته‌ی دیگری از زخم‌ها هستند که شدت بیشتری دارند و آن‌ها برای روند بهبودی و درمان به طور حتم به پزشک نیاز دارند.
در بین موارد گفته شده در قسمت بالا سن افراد نیز در مدت زمان بهبودی فرد موثر است، چرا که پوست افراد مسن با گذشت زمان طولانی‌تری بهبود می‌یابد. پوست‌هایی که دچار تورم هستند و یا در معرض پرتو فرابنفش قرار گرفتند با کندی درمان می‌شوند. دیر خوب شدن زخم‌ها یکی از نشانه‌های بارز وجود بیماری در فرد است که باید به طور جدی پیگیری شود.
به طور کلی چه قسمت‌هایی از بدن دچار زخم‌های غیرقابل درمان می‌شوند؟
عمدتا بخش‌هایی از بدن بیمار مانند لگن، ران پا، مچ پا، ساق پا، و پاشنه‌ی پا دچار زخم‌های غیرقابل درمان می‌شود.
نگرانی‌های زخم غیرقابل درمان
از سری تهدید‌های جدی زخم غیرقابل درمان می‌توان به بروز عفونت در زخم اشاره کرد که بسیار خطرناک است. همه‌ی افراد در معرض باکتری‌هایی مانند سودوموناس و استافیلوکوک قرار دارند، این باکتری‌ها تا زمانی که زخمی روی پوست وجود نداشته باشد ضرری برای فرد ندارند، اما زمانی که زخمی ایجاد شود لایه‌های آسیب پذیر در معرض این باکتری‌ها قرار می‌گیرند و در نهایت موجب بروز عفونت می‌شوند که بسیار اتفاق خطرناکی است چرا که در مواردی ممکن است قطع عضو را به همراه داشته باشد.
زخم‌های عفونی چه علائمی دارند؟
قرمز شدن و تورم اطراف زخم
میزان درد زیاد
ساطع شدن بو و مایع غیرطبیعی از زخم
احساس خارش شدید
بدون دیدگاه