در چه افرادی دیده می شود؟

در بیمارانی که معمولاً روی تخت یا ویلچر می ‌نشینند، از آنجایی که وضعیت نشستن یا دراز کشیدن مداوم خواهد بود، به دلیل اعمال فشار مداوم وزن بدن به بافت‌های نرم بدن فشار وارد می ‌شود. در بافت‌های نرمی که بین استخوان‌های بدن و تشک فشرده می ‌شوند، گردش خون شروع به تخریب می ‌کند و این بافت‌ها آسیب می ‌بینند. وقتی این آسیب به حد معینی می رسد، درد زخم ها ظاهر می شوند. یا اگر پوست کشیده و اصطکاک بیش از حد باشد باعث ایجاد زخم فشاری می شود. دلایل دیگر ممکن است دمای بالای بدن و مرطوب بودن پوست برای مدت طولانی باشد. گاهی اوقات ممکن است زخم فشاری در بیماری که حتی به مدت 24 ساعت در وضعیت ثابت باقی بماند، ایجاد شود.

63 درصد از زخم ها در حالی ایجاد می شود که بیمار هنوز در بیمارستان است. مشاهده شده است که زخم فشاری با فراوانی 41 درصد در بیماری های قلبی عروقی، 27 درصد در هنگام اختلالات عصبی حاد و 15 درصد پس از آسیب های ارتوپدی ایجاد می شود.

زخم بستر آسایش فرد را مختل می کند، خطر بیماری و مرگ را افزایش می دهد، طول مدت بستری در بیمارستان را طولانی می کند و بار مالی را افزایش می دهد. بنابراین، یک مشکل سلامتی مهم است.

اما با روش های بسیار ساده می توان از بروز این مشکل در بیماران در معرض خطر پیشگیری کرد.

زخم فشاری در کدام قسمت بدن ایجاد می شود؟

هنگام نشستن:

زخم های فشاری ناشی از نشستن اغلب روی دنبالچه، تیغه های شانه، باسن  ، آرنج و پاشنه پا ایجاد می شود.

در حالت خوابیده به پشت:

زخم های فشاری ناشی از خوابیدن طولانی مدت به پشت معمولا در پشت سر، گردن، تیغه های شانه و شانه، باسن، دنبالچه، انگشتان پا، آرنج و باسن ایجاد می شود.

در حالت خوابیدن به روی شکم:

زخم های فشاری ممکن است در قسمت های بیرون زده صورت، شانه ها، لگن، زانو و مچ دست ایجاد شود.

چه افرادی در معرض خطر هستند؟

کسانی که وابسته به تخت یا صندلی چرخدار هستند، محدودیت حرکت دارند ، کسانی که آسیب عصبی دارند (برای آسیب نخاعی، دیابت، و غیره)، مشکل گردش خون دارند، سالمندان، بسیار چاق یا ضعیف. از آنجایی که فشار وارد شده به بافت ها در افراد بسیار چاق افزایش می یابد و در افراد بسیار لاغر بافت زیر جلدی کافی وجود ندارد در معرض خطر ابتلا به زخم بستر هستند. ایجاد زخم فشاری در افرادی که مشکلات بی اختیاری ادرار و مدفوع، سوء تغذیه و کمبود مایعات مصرفی دارند نیز آسان تر است. اگر زخم بستر در ناحیه ای رخ داده باشد، خطر ایجاد زخم دوم در آن ناحیه بیشتر است.