زخم بستر که به عنوان زخم فشاری نیز شناخته می شود، برای زخم های ناشی از دراز کشیدن طولانی مدت در افراد و بیماران (بیماران کما، فلج، بیماران سرطانی مرحله آخر) که به هر دلیلی (مانند افسردگی، اضافه وزن و غیره) محدودیت حرکتی دارند، می نامیم. . با مراقبت خوب از بیمار و مراقبت از پوست می توان از زخم بستر پیشگیری کرد.
در صورت ایجاد می توان با مراقبت های حرفه ای زخم را بهبود بخشید. جلوگیری از زخم بستر بسیار آسان تر است. وضعیت قرارگیری (سمت راست، چپ بیمار در صورتی که بتواند به روی شکم دراز بکشد) بسیار مهم است.
تغذیه مناسب و متعادل با پروتئین فراوان هم برای پیشگیری از زخم و هم برای بسته شدن سریع زخم های باز بسیار مهم است.
تمیز کردن و مراقبت از پوست باید با احتیاط انجام شود.
پوست نباید خیلی خشک باشد و همچنین نباید خیس بماند. بیمار بستری باید روزی یک بار از نظر یکپارچگی پوست و خطر ابتلا به زخم بستر بررسی شود. به محض شروع بثورات باید اقدامات احتیاطی انجام شود. اگر در مرحله قرمزی مداخله ای انجام نشود، زخم های بسیار پیشرفته تری ممکن است ایجاد شود.
کنترل دما (کنترل سردی و گرمی) کنترل رنگ (رنگ پریدگی، بنفش، قرمز) کنترل ادم ، کنترل قارچ بین انگشتان پا ، از دست دادن تعریق، خشکی زخم روی
باید مراقب بود که کمر و سر حمایت شوند. یک بالش یا حوله کوچک بین زانوها قرار داده شود و برای جلوگیری از افتادن پا از یک تخته چوبی استفاده شود و از حلقه یا دونات زیر باسن بیمار استفاده نشود.
در هر تغییر موقعیت، نواحی پرخطر از نظر قرمزی، ساییدگی، تاول، ترک و ضایعه ارزیابی می شوند.
در حالی که بیمار در تخت به سمت بالا یا به پهلو کشیده می شود، نباید با نگه داشتن زیر بغل کشیده شود، بلکه باید به وسیله یک ملحفه حرکت داده شود.
در حالی که بیمار دراز کشیده است، باید مراقب بود که زیر او تجهیزاتی مانند سوند ادراری و کاتتر تغذیه ای که ممکن است قرار داده شود قرار نگیرد. در غیر این صورت فشاری که وارد می کنند می تواند زخمی روی پوست ایجاد کند.
پودر در مراقبت از پوست استفاده نمی شود. پوست های حساس و خشک را ماساژ ندهید.
